همه روزها روزهاى خدا است، ولى در عین حال" ایام اللَّه" به ایام مخصوصى اطلاق شده است. چرا كه نشانه اهمیت و عظمت آن است.

این تعبیر فقط در دو مورد از قرآن مجید آمده كه در ذیل اشاره می شود، ولی در احادیث اسلامى" ایام اللَّه" به روزهاى مختلفى تفسیر شده است، از جمله در تفسیر على بن ابراهیم آمده كه ایام اللَّه سه روز است روز قیام مهدى (ع)، روز مرگ و روز رستاخیز (1)

اول - و لقد ارسلنا موسی بایا تنا ان اخرج قومك من الظلمات الی النور و ذكرهم بایام الله: ( 2) ما موسی را با آیات خود فرستادیم و دستو دادیم قوم خود را از ظلمات به نور بیرون آر ،و ایام خدا را به آنها متذكر شو.

دوم - قل للذین آمنو یغفر وا للذین لا یرجون ایام الله : ( 3) به مؤمنان بگو: كسانى را كه امید به ایّام اللَّه [روز رستاخیز] ندارند مورد عفو قرار دهند تا خداوند هر قومى را به اعمالى كه انجام مى‏دادند جزا دهد.»

به هر حال در این دو آیه ایام » به الله» اضافه گردیده است شك و تردیدی وجود ندارد كه در این گونه اضافات رمز و رازی نهفته است. مفسران در تفسیر واژه ایام الله» دیدگاه های گوناگونی داشته و احتمالات مختلفی را بیان كرده اند:

- بعضی گفته اند: ایام الله» اشاره به روزهای پیروزی پیامبران پیشین و امت های راستین آنها می باشد، كه بر اثر شایستگی آنها انواع نعمت های الهی شامل حالشان گردید. عده ای دیگر گفته اند: واژه ی فوق اشاره به روزهایی است كه خداوند اقوام سركش را به زنجیر عذاب كشیده طاغوت ها را با یك فرمان دایره هستی ساقط كرده است. جمعی دیگر از مفسران معتقدند كه ایام الله» اشاره به هر دو قسمت می تواند باشد. نظر مفسران هر چه كه باشد اضافه ایام» به الله» اشاره به روزهای سرنوشت ساز و مهم در زندگی انسانها است كه به خاطر عظمتش به نام الله آراسته و اضافه گردیده است.

با این بیان می توان این نتیجه را گرفت كه اگر قوم یا ملتی به خاطر این كه یك نعمت بزرگ الهی شامل حال آنان گردیده، یا مجازات دردناك الهی دامنگیر ملتی سر كش و طغیانگر شده است، در هر دو صورت شایسته تذكر و یاد آوری است. همان گونه كه در سطور فوق گذشت شك و تردیدی وجود ندارد كه مراد از ایام الله» ایام مخصوصی است و انتساب ایام مخصوص به خداوند سبحان با این كه همه ایام و موجودات از آن اوست به خاطر حوادثی است كه در آن ایام مخصوص به وقوع پیوسته است با فرمانی از فرمان های خدا در آن تحقق یافته كه در دیگر ایام چنین تجلی و ظهوری رخ نداده است. (4)

پی نوشت:

1. تفسیر نورالثقلین، عروسى حویزى عبد على بن جمعه، ناشر انتشارات اسماعیلیان، قم، سال 1415 ق، نوبت چهارم، ج 2، ص 526.

2.ابراهیم(14)، آیه 5.

3. جاثیه (45)، آیه 14.

4. قاموس قرآن، قرشى سید على اكبر، ناشر دار الكتب الإسلامیة، تهران، سال 1371 ش، نوبت 6، ج‏7، ص281، تفسیر نمونه، مكارم شیرازى ناصر، ناشردار الكتب الإسلامیة، تهران، سال 1374 ش،نوبت اول،ج‏21، ص 246و تفاسیر ذیل این دو آیه مثل المیزان و مجمع البیان.